Natuur, cultuur en ecologie nabij de grens
10 km – 8 hm
Deze wandeling loopt door het mysterieuze Stropersbos en door het bevreemdend natuur- en waterwingebied de Schommeling in Sint Jansteen net over de grens. De wandeling door deze 2 heel verschillende gebieden wordt letterlijk doormidden gesneden door de rijksweg N60. Even opletten wanneer je deze drukke baan oversteekt. Elk deel van de wandeling kan ook gemakkelijk afzonderlijk worden gewandeld.
De wandeling start aan de restanten van het Fort Sint Jan aan de Stropersstraat. Je loopt meteen het bos in en na 500 meter sla je rechtsaf en volg je gedurende een goeie kilometer het laarzenpad. Je loopt hier tussen de Konic paarden door verwilderd grasland met grachtjes en plassen. Echt een mooi stukje puur natuur. De wandeling loopt verder door het gevarieerde landschap van het bos met statige dreven, waardevolle elzenbroekbossen en open plekken met heide. Deze lus in het Stropersbos is een 6-tal km lang, maar laat je vooral leiden door je gevoel en sla eens een willekeurig wandelpad in…
Als je wil kan je de lus in Stropersbos combineren met nog een lusje van een 4-tal km aan de overkant van de weg. Het landschap is hier helemaal anders: langs brede, zanderige lanen loop je door een zonderling en stil waterwingebied.
Na al die natuur, zin in een stukje cultuu? Dan kan je deze wandeling perfect combineren met een bezoek aan het nabijgelegen en bijzonder museum: de Verbeke Foundation.
Het stropersbos
Het Stropersbos is een magnifiek stukje natuur op de grens met Nederland. Samen met de aanpalende groengebieden vormt het één van de grootste bos- en natuurcomplexen in Oost-Vlaanderen. Aan de Nederlandse kant loopt het bos gewoon door als de Clingense bossen.
Het bos wordt gekenmerkt door een gevarieerd landschap met statige dreven, waardevolle elzenbroekbossen, open plekken met heide en grote grazers (gallowayrunderen of konikpaarden) die vrij rondlopen. Als je het Laarzenpad volgt kom je deze laatsten zeker tegen.
In de speelzones kunnen de kinderen zich uitleven, en als je wil kan je zelfs in het bos bivakkeren tussen de paarden en de schapen. Puur avontuur!
In het bos vind je ook heel wat overblijfselen die herinneren aan de Tachtigjarige oorlog en en de Spaanse Successieoorlog. Zo vind je nog restanten van de Bedmarlinie en als je het bos binnenkomt via de Stropersstraat dan bots je meteen over wat nog overblijft van het Fort Sint-Jan.
Een leuk weetje: het Stropersbos dankt zijn naam niet aan de vele smokkelaars en stropers die tijdens de twee wereldoorlogen dankbaar gebruik maakten van het dichte begroeiing, maar wel aan de familie De Stroper die lang eigenaar van het gebied was.
Fort Sint-Jan en de Bedmarlinie
Het fort Sint-Jan werd door de Spanjaarden gebouwd tijdens de Tachtigjarige oorlog (1568-1648) als vooruitgeschoven verdedigingspost tegen de Hollanders.
De vestiging was vierkant met vier bastions en rondom een gracht.
Omstreeks 1590 was dit één van de sterkste forten van de gordel van het waasland.
In 1703 wordt het fort nieuw leven ingeblazen tijdens de Spaanse Successieooorlog. Het vernieuwde fort werd geïntegreerd in een enorme verdedigingslinie van Nieuwpoort tot Hoei aan de Maas. De linie werd vernoemd naar de Markies van Bedmar, die van 1701 tot 1704 gouverneur was van de Zuidelijke Nederlanden en het initiatief nam tot de aanleg.
Na de vrede van Utrecht in 1713 werd het fort ontmanteld en werd de weg van Kemzeke naar Hulst dwars door het fort getrokken.
Stilaan verdween het fort onder bebossing en bebouwing, maar vanuit de lucht blijf je de grond vorm en de grachten duidelijk zien. De huidige rijksweg 60 loopt er midden door.
De Schommeling
De Schommeling in de Sint Jansteenpolder maakt, samen met de Clingse bossen en de Wilde Landen, deel uit van het waterwingebied Sint Jansteen of de Waterwinbossen. Dit is een groot waterwin- en natuurgebied van 450 ha.
Dit gebied bestaat niet uit zeeklei, maar uit kalkarm dekzand. Dat levert een – voor Zeeland – bijzondere begroeiing op
De Schommeling is een kleinschalig gebied dat wordt gekenmerkt door lanen met oude bomen en kleine weiden, die vroeger als “rootakkers” gebruikt werden. Op die akkers legden de boeren na de oogst het vlas neer om het te laten ‘roten’. Door het roten verweerde het buitenste laagje van de vlasstengel en kon er linnen van gemaakt worden.
Verbeke foundation
De Verbeke Foundation is een private kunstsite waar cultuur, natuur en ecologie samenkomen. Het is een museum, maar ook een natuurpark. Deze kunstsite herbergt nl. een magnifieke verzameling van moderne en hedendaagse kunstwerken die verspreid zijn over 12 ha natuurgebied en 20.000 m² overdekte paviljoenen.
De kern van de privéverzameling bestaat uit een uitzonderlijke collectie van zo’n 6000 collages en assemblages voornamelijk uit de twintigste eeuw. Er werd een aparte ruimte ingericht om een deel van deze collectie permanent tentoon te stellen.
De afgelopen jaren werd de verzameling verder uitgebreid naar hedendaagse kunst en naar werk van bio-artiesten en van kunstenaars die met levende materialen werken (planten, dieren, geuren).
Je kijkt hier ogen uit je kassen en je kan steeds verwonderd blijven want grotere en kleinere tentoonstellingen wisselen elkaar af, waardoor de foundation er elke dag anders uitziet.
Klik op de afbeelding om het gpx-bestand te openen.