De groene parel van het Waasland

14,5 km – 77 hm

De wandeling start aan de Mirabrug waar voldoende parkeerplaats is. Je steekt meteen de iconische brug over en loopt nu door het Groot Broek, aangelegd door het Sigmaplan, en het Meulendijkbroek, een waar paradijs voor vogels. Een prachtig stukje natuur om meteen intens van te genieten. De wandeling volgt dan gedurende een 3,5 km de oude Durme. Net voor de grote baan naar Waasmunster, neem je een klein baantje naar rechts richting het centrum. Hier moet je even goed opletten bij het oversteken. Via de parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Petrus en Paulus wandel je naar het kasteel Blauwendael. Je wandelt door het parkdomein, langs het kasteel. Bij het uitwandelen van het park steek je de parking over en loop je de rivierstraat in. Je volgt deze straat helemaal tot op het einde en vervolgt verder de weg tussen de velden. In de verte zie je de Roosenbergabdij al liggen. Voorbij de abdij sla je rechts af en steek je de grote baan over. De route loopt nu even door een statige villawijk en vervolgt verder via de oude spoorlijn 57 die vroeger Grembergen met Sint-Niklaas verbond, maar werd omgevormd tot een wandel- en fietspad. Op het einde van deze aardeweg, ga je naar rechts en loop je terug tussen de huizen voorbij Estaminet Den Eyck. Nadat je de grote baan bent overgestoken volgt er opnieuw een mooi stukje tussen de velden en op vlonderpaden. De weg gaat over in een grindweg en loopt nu parallel met de oude Durmedijk. Je wandelt zo richting Sombeke, langs het standbeeld van Edmond Verstraeten en het kasteel van Sombeke. Via de dijk door het Groot Broek keer je terug naar het startpunt.

Mirabrug

De Mirabrug was oorspronkelijk gewoon gekend als de Hammebrug, maar een iconische film – Mira of de teleurgang van de Waterhoek met Willeke Van Amelrooy en Jan Decleir uit 1971 – waarin de brug een prominente rol speelde, gaf de brug niet alleen haar huidige naam, maar maakte ze ook wereldbekend in Vlaanderen en Nederland.

De brug werd gebouwd op het einde van de 19e eeuw en kende een woelige geschiedenis. Zo werd het middelste deel van de brug in de Eerste Wereldoorlog opgeblazen door de lokale bevolking om de doorgang van de Duitsers te belemmeren. Die Duitse soldaten wisten echter van aanpakken en trokken in geen tijd een nieuw metalen middengedeelte op – de initialen van de Duitse keizer stonden zelfs in de pijlers geprent.

Na de oorlog werd de brug opnieuw in gebruik genomen en reden er elke dag honderden wagens over van de ene kant van de Durme naar de andere.

Hoewel het autoverkeer reeds sinds de jaren 70 geweigerd werd, vertoonde de brug diepe sporen van ouderdom en verval. Na een grondige renovatie werd ze in 2003 opnieuw ingehuldigd door Willeke van Amelrooy en Jan Decleir.

Kasteel Blauwendael

Kasteel Blauwendael was aanvankelijk een omwalde herenwoning, gebouwd in 1607 en gekend als “het Huys int midden van’t Durp”.

Het huidige kasteel werd in 1890 opgericht in Vlaamse renaissancestijl. De voorgevel bestaat uit twee opvallend vooruitspringende trapgevels naast de inkom.

Het kasteel is tegenwoordig eigendom van de gemeente, die er een trouwzaal en expositieruimte inrichtte. Ook het plaatselijk heemkundig museum vindt er onderdak.

Het kasteel ligt midden in een prachtig publiek wandelpark, aangelegd rond 1820-1830 in Engelse landschapsstijl. Het is zo’n 4,5 ha groot en heeft een gevarieerd bomenbestand, waaronder een aantal exemplaren van 150 à 200 jaar oud. De vijver is een overblijfsel van de 17de-eeuwse omwalling rond het oorspronkelijke kasteel.

Abdij Roosenberg

Het nieuwe abdijgebouw Roosenberg werd in 1975 gebouwd..
Dit is derde locatie van de abdij, die oorspronkelijk gevestigd was aan de oevers van de Durme en later in het centrum van Waasmunster.

De expressieve architectuur van de abdij wordt gekenmerkt door vormzuiverheid, gezochte eenvoud en een ritmische ruimtelijke ordening.

Van bij de start was de abdij in handen van victorijnen of reguliere kanunnikessen van Sint-Victor die leefden volgens de regel van de heilige Augustinus. In de jaren 70 ging men, omwille van minder roepingen, over tot fusie met de Mariazusters van Franciscues en werkte men verder onder die naam.

De abdij heet iedereen van harte welkom.

Kasteel van Sombeke

De geschiedenis van het omwalde kasteel gaat terug tot de 15de eeuw en de toenmalige heerlijkheid Sombeke. De huidige bewoners, de familie Saverys, spaarden kosten noch moeite om het kasteel en het park te restaureren. Het kasteel, samen met het domein errond en de twee driehoekige driesen, werd het in 1982 beschermd als dorpsgezicht.

Sigmaplan - Groot broek

Het Sigmaplan heeft tot doel Vlaanderen beter te beschermen tegen overstromingen van de Schelde en haar zijrivieren, en tegelijk de waardevolle Scheldenatuur een boost geven.

De watersnood van 1976 was de aanleiding voor het Sigmaplan.

Het plan voorziet in stevigere en hogere dijken en een ketting van natuurlijke overstromingsgebieden in de riviervalleien. Zulke gebieden kunnen op een gecontroleerde manier overtollig rivierwater opvangen. Zo geven we de rivieren ruimte om te stromen én te overstromen.

Een van die gecontroleerde is het Groot Broek. Dit was oorspronkelijk een moerassig gebied. Het gebied zelf kan je niet meer betreden aangezien het nu immers voorbestemd is om water op te vangen en zoetwatergetijdennatuur te ontwikkelen. Je kan het ontpolderde gebied wel langs mooie jaagpaden verkennen, of ravotten in het speelbos aan de rand van het Groot Broek. De Koolputtensite aan de Mirabrug dient als onthaalpoort voor de Durmevallei.

standbeeld Edmond Verstraeten

Edmond Verstraeten, ook wel de Monet van het Waasland genoemd, werd 150 jaar geleden geboren in Waasmunster.

Hij was een luministisch impressionist en schilderde vooral landschappen maar ook stillevens en portretten. Hij maakte deel uit van de 3e generatie van de School van Tervuren en Genkse School. Hij schreef ook gedichten.

Als filosofisch ingestelde non-conformist schilderde Verstraeten in de richting van het pointillisme, het impressionisme en het luminisme. Als autodidact had hij zijn eigen stijl ontwikkeld die door de kunstcritici werd geklasseerd als luministisch impressionisme. Hij had ook een korte pointillistische periode.

Hij was een meester in het schilderen van het licht en de sneeuw. In zijn werk is de invloed te herkennen van Emile Claus met wie hij veelvuldig contact had en hij was eveneens lid van de door Claus opgerichte kunstkring Vie et Lumière.